พันธกิจมานาประจำวันมองหาผู้ร่วมรับใช้ในตำแหน่ง

หัวหน้าฝ่าย Digital Marketing

หน้าที่และความรับผิดชอบ

กำหนดแนวคิด วางกลยุทธ์ วางแผน ดำเนินการและจัดการกลยุทธ์การตลาดดิจิทัลโดยรวม
ติดตามข่าวสารล่าสุดและเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นใหม่และแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดเกี่ยวกับการตลาดดิจิทัล และจัดฝึกอบรมให้กับทีม
บริหารจัดการและดูแลช่องทางการตลาดดิจิทัลทั้งหมด
วัดผลและจัดการประสิทธิภาพของแคมเปญ ทบทวนกับเป้าหมายและ KPI
จัดเตรียมและจัดการงบประมาณการตลาดดิจิทัล
จัดทำรายงานประจำเดือน
ติดตามข้อมูล SEO และ Google Analytics และทำการวิเคราะห์เพื่อปรับปรุงกลยุทธ์
กำกับดูแลการปฏิบัติงานของทุกทีมและจัดการงานโครงการที่เกี่ยวข้อง รวมถึงทบทวนผลการปฏิบัติงานและติดตามความคืบหน้าและประเมินความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างสม่ำเสมอ
ปฏิบัติงานอื่นๆ ตามที่ผู้อำนวยการมอบหมาย

คุณสมบัติ

เป็นคริสเตียน
มีอายุระหว่าง 30-35 ปี
วุฒิปริญญาตรีขึ้นไป สาขาการตลาด เทคโนโลยีดิจิทัล หรือสาขาที่เกี่ยวข้อง
ประสบการณ์ 3-5 ปี ในตำแหน่งหัวหน้างานการตลาดดิจิทัล
มีความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษเป็นอย่างดี
มีความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับช่องทางการตลาดดิจิทัลต่างๆ และมีประสบการณ์ในการใช้เครื่องมือการตลาดออนไลน์
มีความรู้ดีในการวิเคราะห์ข้อมูล SEO และ Google Analytics
มีทักษะการบริหารเวลา
มีทักษะในการคิดและการแก้ปัญหา
มีทัศนะคติที่ดี มีมนุษยสัมพันธ์ดี และการสื่อสารที่ดี

สถานที่ทำงาน
18 ซ.รามคำแหง 16 ถ.รามคำแหง แขวงหัวหมาก เขตบางกะปิ กรุงเทพฯ
Google Map

หากคุณสนใจร่วมรับใช้กับเรา
ส่ง Resume ของคุณมาหาเราได้ที่อีเมล thailand@odb.org…

Admin | สิงหาคม 2

เกิดพายุฝนฟ้าคะนอง ผมกับลูกสาววัยหกขวบอยู่บนพื้นมองดูแสงวาบผ่านประตูกระจก เธอพูดซ้ำๆว่า “ว้าว! พระเจ้ายิ่งใหญ่” ผมก็รู้สึกเช่นนั้น เราต่างรู้ชัดเจนว่าตัวเราเล็กน้อยเพียงใดและพระเจ้าทรงฤทธิ์เพียงใด ข้อความจากโยบผุดขึ้นมาในความคิดของผม “ทางที่จะไปสู่ที่ซึ่งความสว่างแจกจ่ายออกไปนั้นอยู่ที่ไหน หรือที่ซึ่งลมตะวันออกกระจายไปบนแผ่นดินโลกอยู่ที่ไหน” (โยบ 38:24)

โยบจำต้องได้รับการเตือนถึงฤทธานุภาพของพระเจ้า (ข้อ 34-41) ชีวิตของท่านพังทลาย ลูกๆเสียชีวิต ท่านสูญสิ้นทุกอย่างและเจ็บป่วย เพื่อนๆไม่เห็นใจ ภรรยาบอกให้ท่านละทิ้งความเชื่อ (2:9) ในที่สุดโยบถามพระเจ้าว่า “ทำไม” (บทที่ 24) และพระองค์ทรงตอบออกมาจากพายุ (บทที่ 38)

พระเจ้าทรงเตือนโยบว่าพระองค์ทรงควบคุมอยู่เหนือปรากฏการณ์ความเป็นไปต่างๆในโลก (บทที่ 38) สิ่งนี้ปลอบโยนท่านและท่านตอบว่า “ข้าพระองค์เคยได้ยินถึงพระองค์ด้วยหู แต่บัดนี้ตาของข้าพระองค์เห็นพระองค์” (42:5) หรือพูดอีกอย่างว่า “ข้าพระองค์เข้าใจแล้วพระเจ้า! ข้าพระองค์เห็นแล้วว่าพระองค์ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในความคิดของข้าพระองค์”

เมื่อชีวิตพังทลาย บางครั้งสิ่งที่ช่วยปลอบโยนเราได้ดีที่สุดคือการนอนลงบนพื้นและมองดูสายฟ้า เพื่อระลึกว่าพระเจ้าผู้ทรงสร้างโลกใบนี้ทรงยิ่งใหญ่และรักเรามากพอที่จะดูแลเราด้วยเช่นกัน หรือเราอาจเริ่มร้องบทเพลงนมัสการที่เราโปรดปรานซึ่งกล่าวถึงฤทธาและความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าของเรา